Dat ic om mijn dochter wene
Hoe men wenen sal ende droe
uen ende waer omme
ij
Prudentia sprac handelinghe Ja ghetemperde weninghe Es gheorloeft ende anders niet [205] Onder die droeue diet wel besiet Sente pauwels scrijft daer Toten romaynen al daer Metten bliden salmen verbliden Ende metten wenenden tallen tiden [210] Salmen wenen daer toe mede Tullius spreect in ene stede Dat die goede mensche heeft in Soe waer hi es bliden sin Van goeden dinghen hoe dat vaert [215] Ende vanden quaden wort hi beswaert Wenen ofte tranenlaten Es verboden vtermaten Ende den mannen sonderlinghe Want het sijn wijfs dinghen [220] Seneca leert ons de manier al Hoe men dit hanteren sal Alse ghi verliest spreect hi Vwen vrient so suldi Vwe oghen niet droghe houden [225] Noch met tranen menechfouden Maer tranen in oghen sonder wenen Es dat die wise menen Wildi als een wijs man leuen So wilt alle droefhey t begheuen [230] Die der werelt toe behoert Een wijs man spreect dit woert droefhey t heeft den meneghen doet Daer en es in orbore cleyn no groet Die blide es die can gheuen [235] Den mensche bloyende leuen Die droeue geest can gemene Verdorren beyde vleesch ende bene ¶Salomon ons oec ghewaget Also de motte die cleder knaget [240] Ende die worme dat hout doer et Also ghelijc noest ende let Droefheyt des menschen herte Met menegher sware smerte Daeromme so wats ghesciet [245] En bedroeft hem die vroede niet |
|
¶En es niet so sot seghet Seneca Alse die hem set daer na Dat hi droeue name gewint Want hine es niewerinc gemint [250] Watmen den vroeden ouer iaget Hi blijft altoes onuersaget Ende gaet rechte ende vaste Altoes onder elken laste Alse Job dede hier te voren [255] Die sine kindere hadde verloren Ende alle sijn goet daer toe mede Ende groet torment hadde in sijn lede Bleef hi altoes starc van moede Ende dancte god van sulken goede [260] God gaeft god naemt sprac hi Na sinen wille gheschie mi Sijn name si ghebenedijt Beyde nv ende talre tijt ¶Een man hadde wilen rouwe groet [265] Om dat sijn lieue sone was doet Doen quam een sijn vrient gegaen Die hem troest soude gheuen saen En droeft sprac hi in gheenre tijt Om dat ghi uwes soens quite sijt [270] Maer sijt blide ende vroe omt gone Dat ghi hadt so goeden sone Droeue te sine ende ghestoert Om dinc dat ter werelt hoert Dats al gader sotheyt [275] ¶Want sinte paulus seyt Dat droefhey t om ertsche goet Meneghen mensche steruen doet Maer droefhey t om die sonden Es penitentie tallen stonden [280] Die den gestadeghen salechey t geeft Ende nemmermeer inde en heeft Na die droefhey t selen wi staen Nacht ende dach sonder waen Want si wert ons in vrouden verkeert [285] Also ons christus selue leert
Hoe mellibeus sine vriende
ontboet Ende wat rade dat
si hem gauen [...]iij
Mellibeus antworde doe Hets recht dat ghi mi segt toe Maer mijn sin es so bestaen |
